Τη γλώσσα μου έδωσαν ελληνική.
Tο σπίτι φτωχικό στις αμμουδιές του Ομήρου.
Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου στις αμμουδιές του Ομήρου...

Τρίτη 2 Απριλίου 2013

Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου 2013

                         27 Μαρτίου 2013: Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου

     Η Παγκόσμια Ημέρα Θεάτρου είναι η ετήσια γιορτή της διεθνούς θεατρικής κοινότητας, από το 1961, όταν πρωτοεμφανίσθηκε με πρωτοβουλία του Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου. Εορτάζεται κάθε χρόνο στις 27 Μαρτίου με θεατρικά δρώμενα και άλλες συναφείς με το θέατρο εκδηλώσεις.




  Η έννοια του θεάτρου είναι συνυφασμένη με την έννοια του ελληνικού πολιτισμού. Οι Έλληνες ίδρυσαν δεκάδες θέατρα σε όλο τον αρχαίο κόσμο. Ακόμα και οι Σπαρτιάτες παρά το ότι τους έχουμε συνηθίσει να τους σκεφτόμαστε πάντα να πολεμούν ή να γυμνάζονται είχαν θέατρο .Το αρχαίο ελληνικό θέατρο, θεσμός της αρχαίας ελληνικής πόλης-κράτους, διδασκαλία και τέλεση θεατρικών παραστάσεων με την ευκαιρία των εορτασμών του Διονύσου, αναπτύχθηκε στα τέλη της αρχαϊκής περιόδου.
  Ο αρχαιότερος χώρος που μπορεί να ονομαστεί «θέατρο» βρίσκεται στην Κνωσό και δεν ξέρουμε τι είδους θέαμα παρακολουθούσαν εκεί οι κάτοικοι της Κνωσού. Πιθανότατα έβλεπαν τα όμορφα κορίτσια της Μινωικής Κρήτης να στροβιλίζονται μπροστά τους. Ο χορός αποτελεί την αρχή του θεάτρου, γι΄αυτό και η καρδιά του θεάτρου ονομάζεται «ορχήστρα».
  Στην αρχαία ελληνική γλώσσα «θέατρο» ονομαζόταν αρχικά το ακροατήριο και αργότερα ο τόπος των παραστάσεων με το σύνολο των χτισμάτων του. Η αρχαιότερη μορφή της θέσης των θεατών ήταν ένα σύνολο ξύλινων εδωλίων τοποθετημένων γύρω από έναν επίπεδο κυκλικό χώρο την «ορχήστρα», όπου εκτυλισσόταν το δράμα.

  Τον 4ο αιώνα για την αποφυγή των δυστυχημάτων τα ελληνικά θέατρα γίνονται λίθινα και διαδίδονται στη Μεγάλη Ελλάδα και στις πόλεις της Μικράς Ασίας. Από τα σημαντικότερα θέατρα της αρχαίας Ελλάδας είναι το θέατρο Διονύσου στην Αθήνα κάτω από την Ακρόπολη, τα θέατρα της Επιδαύρου, της Δήλου, της Θήρας, του Πειραιά, της Μεγαλόπολης , του Ωρωπού και της Μαγνησίας στη Μικρά Ασία.
  Το θέατρο Διονύσου είναι το αρχαιότερο θέατρο που υπάρχει σήμερα. Αν και αυτό που βλέπουμε αντανακλά την μορφή που πήρε το θέατρο τον 4ο αιώνα την εποχή του άρχοντος Λυκούργου, δεν μπορούμε να μη σκεφτούμε ότι στο θέατρο αυτό παρουσίασαν τα έργα τους οι μεγάλοι τραγικοί, Αισχύλος, Σοφοκλής και Ευριπίδης, ενώ στο ίδιο αυτό θέατρο κάθισαν κάποτε ως θεατές ο Σόλων, ο Περικλής, ο Σωκράτης, ο Πλάτωνας και ο
   Θέατρα πολλά και σημαντικά έφτιαξαν οι Έλληνες επίσης στην Κόρινθο, στους Δελφούς, στη Δωδώνη, στις Συρακούσες και στη Μήλο και το πιο πρόσφατο ανασκαμμένο στη Μεσσήνη. Το πιο όμορφο και καλοδιατηρημένο αλλά και το αρτιότερο δείγμα αρχαίου ελληνικού θεάτρου, είναι το θέατρο της Επιδαύρου που κτίστηκε για να τελούνται σε αυτό οι μουσικοί, ωδικοί και δραματικοί αγώνες των Ασκληπιείων. Φημισμένο για την ακουστική του, το θέατρο αυτό μπορεί να μας χαρίσει ανεπανάληπτες στιγμές συγκίνησης είτε το επισκεπτόμαστε ως περιηγητές, είτε ως θεατές. Σταθείτε στη θυμέλη και σκεφτείτε τον αρχαίο ηθοποιό που αγωνίστηκε εκεί σε κάποια γιορτή προς τιμή του θεού Ασκληπιού. Οι θεατές θα είχαν έρθει από πολλά μέρη για να τον δουν, ενώ μετά την παράσταση θα πήγαιναν και αυτοί για φαγητό με μία διαφορά θα ήταν μεσημέρι γιατί οι παραστάσεις τότε δίνονταντοπρωί.

  Είναι πραγματικά μαγευτικό να μπορείς να καθίσεις στην κερκίδα ενός αρχαίου θεάτρου για να παρακολουθήσεις μία παράσταση, θαυμάζοντας τον περιβάλλοντα χώρο και αναλογιζόμενος πόσο σοφή ήταν η επιλογή της τοποθεσίας για τη δημιουργία ενός θεάτρου!
                       
                                                                                ΔΗΜΟΠΟΥΛΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
                                                         Γ.Γ.ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ ΦΙΛΟΛΟΓΩΝ


Η συνάδελφος κα ΕΥ.ΣΤΑΥΡΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΥ συμβάλλει στον επετειακό εορτασμό της Ημέρας
 με τη δική της παρουσίαση...
                                                                                                               (Γκαίτε)