Γεννήθηκε σαν σήμερα, στις 11 Ιανουαρίου 1910.
"Κοίταξέ με καλά... είμαι σα σκαραβαίος. Ένας
άσχημος, κουτός σκαραβαίος. Δεν χαράζω πάνω στην άμμο, αλλά πάνω στο
χαρτί τα ανώφελα παραλληλόγραμμά μου. Δεν είναι έρημος, είναι χαρτί˙
δεν είναι βήματα, είναι στίχοι. Τι σημασία έχει; Η μοναξιά είναι παντού η
ίδια. Παντού τριγύρω μας το σκοτάδι των πυραμίδων, το αίνιγμα της
Σφίγγας, η κακία του σκορπιού. Ιξίονες είμαστε όλοι... Ιξίονες που
αγκαλιάσαμε ένα σύννεφο νομίζοντας ότι κρατούμε τ’ όνειρά μας...
Μάταια... μάταια... όλα ήταν μάταια...".
(Κούβελα-Τασιάκου Φλέρρυ, «Νίκος
Καββαδίας. Ο αρμενιστής φιλόσοφος. Αφιέρωμα στον μαρκονίστα ποιητή, τον
αέναο εραστή της θάλασσας και της γυναίκας, για τα τρία χρόνια από το
θάνατό του – Η τελευταία συνέντευξή του»,
Γυναίκα, τ. 736/11-4-1978).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου