«Η Κοίμηση της Παναγίας των Ψαριανών» του Δομήνικου Θεοτοκόπουλου είναι ένα από τα πρώτα έργα του μεγάλου ζωγράφου πριν εγκατασταθεί στην Ευρώπη, βυζαντινής τεχνοτροπίας και χρονολογείται πίσω στο 1564. Βρίσκεται στον ομώνυμο ναό της Ερμούπολης στη Σύρο και ανακαλύφτηκε το 1983 από το μελετητή αρχαιοτήτων Γεώργιο Μαστορόπουλο κατά την καταγραφή των κειμηλίων της εκκλησίας. Ο πίνακας, που είναι από τους ελάχιστους ενυπόγραφους του El Greco, (η υπογραφή αναφέρει – ΔΟΜΗΝΙΚΟΣ ΘΕΟΤΟΚΟΠΟΥΛΟΣ Ο ΔΕΙΞΑΣ) παριστάνει την Κοίμηση και τη Μετάσταση της Παναγίας.
Σύμφωνα με τα όσα γράφτηκαν στον κατάλογο της Έκθεσης των Εικόνων της Συλλογής Βελιμέζη στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών το 1997 από την καθηγήτρια Νανώ Χατζηδάκη: "Στη νεκρική κλίνη η Παναγία πλαισιώνεται από τους Αποστόλους που θρηνούν. Στο κέντρο ο Χριστός σκύβει κρατώντας στα χέρια την ψυχή της ως σπαργανωμένο βρέφος. Πλαισιώνεται από φωτεινή δόξα με αγγέλους σε μονοχρωμία και τη λαμπρή περιστερά, το Άγιο Πνεύμα, να ίπταται στο κέντρο. Επάνω, μέσα σε νεφέλες που στηρίζουν άγγελοι, η Παναγία αναλαμβάνεται στον ουρανό και παραδίδει τη Ζώνη της στον απόστολο Θωμά που πλησιάζει σε προσκύνηση. Η εξαίρετη διατήρηση της εικόνας αναδεικνύει την άφθαστη τεχνική του μεγάλου κρητικού ζωγράφου, που κατέχει άριστα τα διδάγματα της παλαιολόγειας ζωγραφικής, ενώ υιοθετεί σε δευτερεύοντα στοιχεία της σύνθεσης ιταλικά πρότυπα: χαλκογραφίες του Raimondi για τις ανάγλυφες γυναικείες μορφές στο κεντρικό κηροπήγιο, γλυπτά του Μιχαήλ Αγγέλου για τις ανακλινόμενες μορφές των αγγέλων. Πρωτότυπη προσθήκη και γνώριμο στοιχείο της τέχνης του Θεοτοκόπουλου, σε μεταγενέστερα έργα του, αποτελεί η ακτινοβόλος περιστερά που ίπταται πάνω από το κύριο θέμα και κυριαρχεί με το φως που εκπέμπει".
Σύμφωνα με τα όσα γράφτηκαν στον κατάλογο της Έκθεσης των Εικόνων της Συλλογής Βελιμέζη στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών το 1997 από την καθηγήτρια Νανώ Χατζηδάκη: "Στη νεκρική κλίνη η Παναγία πλαισιώνεται από τους Αποστόλους που θρηνούν. Στο κέντρο ο Χριστός σκύβει κρατώντας στα χέρια την ψυχή της ως σπαργανωμένο βρέφος. Πλαισιώνεται από φωτεινή δόξα με αγγέλους σε μονοχρωμία και τη λαμπρή περιστερά, το Άγιο Πνεύμα, να ίπταται στο κέντρο. Επάνω, μέσα σε νεφέλες που στηρίζουν άγγελοι, η Παναγία αναλαμβάνεται στον ουρανό και παραδίδει τη Ζώνη της στον απόστολο Θωμά που πλησιάζει σε προσκύνηση. Η εξαίρετη διατήρηση της εικόνας αναδεικνύει την άφθαστη τεχνική του μεγάλου κρητικού ζωγράφου, που κατέχει άριστα τα διδάγματα της παλαιολόγειας ζωγραφικής, ενώ υιοθετεί σε δευτερεύοντα στοιχεία της σύνθεσης ιταλικά πρότυπα: χαλκογραφίες του Raimondi για τις ανάγλυφες γυναικείες μορφές στο κεντρικό κηροπήγιο, γλυπτά του Μιχαήλ Αγγέλου για τις ανακλινόμενες μορφές των αγγέλων. Πρωτότυπη προσθήκη και γνώριμο στοιχείο της τέχνης του Θεοτοκόπουλου, σε μεταγενέστερα έργα του, αποτελεί η ακτινοβόλος περιστερά που ίπταται πάνω από το κύριο θέμα και κυριαρχεί με το φως που εκπέμπει".
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου